Tο Ηρώδειο ήταν γεμάτο από "κάποια αναρίθμητα μπράτσα" στις 17/7/12. Μαζί και ο Μ. Θεοδωράκης που δεν θα μπορούσε να χάσει την ευκαιρία να ξανακούσει το έργο του με τους ίδιους τραγουδιστές που το είχε πρωτοπαρουσιάσει. Το Γενικό Άσμα είναι και ακούγεται τόσο επίκαιρο όσο ήταν και την εποχή που το έγραφε ο P. Neruda.
Έχουν άλλάξει κάποια "ολίγα" στοιχεία βέβαια, οι moscas δεν ονομάζονται π.χ. Trujillo ή Ubico, είναι ανώνυμες αλλά έχουν εξίσου αιμοβόρες διαθέσεις.
Στα παρασκήνια όλοι ξέραμε πως η συναυλία θα πήγαινε καλά καθώς η ορχήστρα, αλλά και εμείς της χορωδίας, είχαμε δουλέψει αρκετά πάνω στο έργο και η σταθερή διεύθυνση του Λ. Καρυτινού δεν άφηνε άλλα περιθώρια παρά μόνο για την επιτυχία.
Στο τέλος του διαλλείματος και αφού η Caliope μας κάλεσε στην σκηνή για το δεύτερο μέρος, συναντώντας την Μ.Φαραντούρη έξω από τα καμαρίνια δεν μπόρεσα να μην της αναφέρω πως η φωνή της μου γαληνεύει την ψυχή, προκαλώντας την φυσιολογική αντίδρασή της "ακόμα και στα επαναστατικά τραγούδια";
o Π. Πανδής στο La United Fruit co. και ο Τ.Νούσιας στο σύνολο της ερμηνείας του θεατροποίησαν τον ποιητικό λόγο ενδυναμώνοντας το συναισθηματικό τρόπο της πρόσληψής του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου