ΠΕΡΙ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΑΝΑΦΟΡΑΣ

Θα είμαι σαφής. Έχει, κατά την γνώμη μου, φτάσει το πλήρωμα του χρόνου για την αναφορά από μέρους των δημιουργών μουσικής- τραγουδοποιών, συνθετών,"ηχητικών αρχιτεκτόνων", guru των ήχων, ηχογλυπτών και άλλων συναφών επιτηδευματιών- των, εμφανών τουλάχιστον, επιρροών και επιδράσεων που ανιχνεύονται στα έργα τους. Σε μιά εποχή όπου η δημιουργία, αναπόφευκτα, σχετίζεται- σε μεγάλο βαθμό- και με την αυτούσια αναπαραγωγή ρυθμικών, αρμονικών, μελωδικών ή ηχητικών μοντέλων θα ήταν το λιγότερο χρήσιμο αν όχι αναγκαίο στον μουσικολόγο του αύριο αν ο δημιουργός του παρείχε a priori εκείνες τις πληροφορίες που αργά ή γρήγορα θα ανακάλυπτε με την έρευνα του. Στην άκρη του μυαλού μου υπάρχει φυσικά το Entroduction του d.j. Shadow δίσκος ολοκληρωτικά δημιουργημενος από samples. Η "εκμυστήρευση" από μέρους του δημιουργού των συστατικών/υλικών του ήχου του, π.χ. με τι ενισχητή και τι έφέ έβγαλε τον συγκεκριμένο ήχο της κιθάρας του, μπορεί να φαίνεται υπερβολική αλλά σίγουρα θα βοηθήσει στο να ξεπεραστούν προβληματισμοί του τύπου,έχει ήχο Santana ή μου θυμίζει Pink Floyd. Θα μπορούσαν βεβαίως να βρεθούν εφαρμογές ανάμεσα σε διαφορετικές δουλειές του ίδιου καλλιτέχνη, πιθανότατα και από διαφορετικές περιόδους του έργου του, όπου θα αναλύονται από τον ίδιο - και όχι από κάποιον κριτικό ή μουσικολόγο- οι δομές και οι σχέσεις συνάφειας ανάμεσά τους.