Στις 29 Οκτωβρίου 2009 συμπληρώθηκαν 50 χρόνια από τη στιγμή που εκδόθηκε στο περιοδικό Pilote η πρώτη ιστορία του Αστερίξ. Οι ήρωες των Goscinny και Uderzo που τόσα χαμόγελα μας έχουν χαρίσει όλα αυτά τα χρόνια, μαζί με τις ιστορίες τους φέρουν μαζί τους και το ακουστικό τους περιβάλλον ή το ηχητικό τους τοπίο. Η μουσική βέβαια έχει αφεθεί στα πολύπαθα χέρια του Κακοφωνίξ (υπάρχει αναφορά σε προηγoύμενο post) όμως παντού είναι παρώντα εκείνα τα στοιχεία που θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν ως soundtrack των ιστοριών του του Αστερίξ. Η πρώτη εμφάνιση λεκτικής ηχοποίησης εμφανίζεται στον "Αγώνα των αρχηγών" (σελ. 6, βινιέτα 16) όπου τα δέματα από άχυρα που προσγειώνονται στα κεφάλια των ανταγωνιστών μας δίνουν δύο ηχηρά BOF! και PAF! Ακριβώς τον ίδιο PAF! κάνει και η πρώτη "σφαλιάρα" που πέφτει στις ιστορίες του Αστερίξ και δεν είναι από τον μικρόσωμο ήρωά μας, ούτε από τον Οβελίξ, αλλά από, των φιλορωμαϊκών αντιλήψεων, φιλόδοξο αρχηγό Δυοσυντρίξ σε δικό του σύμβουλο, του οποίου η προσγείωση ηχοποιείται με ένα FLOC! Θα ήταν υπερβολικό να παραθέσω ένα-ένα κάθε GLONG! PLOUF! MΠ(!)AUM PAF! PAF! BLOUP! BLOUP! CLAP,CLAP, CLAP! αναφέροντας την ακριβή θέση στα σκίτσα, μπορούμε όμως σταχυολογώντας να δούμε κάποια σημαντικά ηχητικά τοπία. Την πρώτη μπουνιά του Οβελίξ, ένα γεμάτο CHONK!, που δεν είναι σε λεγεωνάριο αλλά στον ίδιο του τον αρχηγό. Το εκωφαντικό ΒRADABOUM!! όταν διαλύεται μέρος του σπιτιού του Νουμερόμπις του αλεξανδρινού αρχιτέκτονα στο "Αστερίξ και Κλεοπάτρα" (σελ. 13). Την μεγαλοπρεπέστατη άφιξη της Κλεοπάτρας με TARATATARIII!! και DZIM BOUM. Την εισαγωγική βινιέτα στον "Μάντη" με τα BRRRAOUMM! των κεραυνών. Το σπινιάρισμα της σπορ άμαξας του Γιεγιεδίξ στο "Αστερίξ και οι Νορμανδοί" όπου ακούγεται ένα διαπεραστικό TCHRIIII! (σελ 6). Θα μπορούσαμε να αναφερθούμε σε εκατοντάδες παραδείγματα μέσα από από τις σελίδες του κάθε τεύχους, όμως θα περιοριστώ στην εξαγωγή κάποιων συμπερασμάτων. Πρώτ΄απ' όλα αξίζει να αναφερθεί πως οι λεκτικές ηχοποιήσεις (αυτές που είναι άρρηκτα δεμένες με το σχέδιο της βινιέτας και όχι στα συννεφάκια των διαλόγων -thanks George) δίνονται στο λατινικό αλφάβητο,πράγμα που δίνει τα απαραίτητα "εξωτικά" ηχοχρώματα. Παράλληλα, χρησιμοποιούνται στο έπακρο οι διακρίσεις -κυρίως των συμφώνων- για τον χαρακτηρισμό της κάθε κίνησης. Έτσι, χτυπήματα, φαπίτσες, ανώμαλες προσγειώσεις λεγεωνάριων, πτώσεις αντικειμένων, συνδεύονται κατά κύριο λόγο από άφωνα στιγμιαία (οδοντικά, χειλικά) σύμφωνα "τ", "π",ενώ συρσίματα και τραβήγματα χαρακτηρίζονται από εύφωνα και άφωνα σύμφωνα διαρκείας, "σ",¨φ" κ.ο.κ. Η χρήση των φωνηέντων είναι πάντα ανάλογη των απαιτήσεων για προσωμοίωση με τους πραγματικούς ήχους (το βράσιμο της χύτρας PLOP! PLOP!, τα παλαμάκια CLAP! ). O ήχος από τη σάλπιγγα ή το κέρας μορφοποιείται με την επανάληψη φωνηέντων π.χ. BOUOUOU!!. Οι λεκτικές ηχοποιήσεις ασφαλώς και δεν παρατηρούνται αποκλειστικά στα κόμιξ του Αστερίξ. Κάθε σειρά έχει τις δικές της και μάλιστα πολλές είναι και κοινές αλλά είπαμε... ο Αστερίξ έγινε πενηντάρης και ΧΙΑΡΓΚ! ΧΙΑΡΓΚ! αξίζει να σταθούμε λιγάκι εδώ.
