ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΕΣ "ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΕΣ"

Η καλλιτεχνική υπερ-προσφορά που αναμφίβολα παρουσιάζεται στις ανεπτυγμένες, δυτικού τύπου, χώρες- καμμία σχέση με τα επιτόπια- με λυμένα (;) προβλήματα διαβίωσης καθώς και ο καλώς εννοούμενος ανταγωνισμός πολιτιστικών φορέων, μουσείων κλπ έχει στρέψει τα βλέμματα των ανθρώπων που εμπλέκονται, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, στις πολιτισμικές διαδικασίες, προς καλλιτέχνες της "περιφέρειας". Σύμπτωμα των πολιτισμικών καιρών ή προϊόν της παγκοσμιοποίησης η αναζήτηση του νέου του διαφορετικού, του πολυπολιτισμικού και του εναλλακτικού, φαντάζει ως φωτεινή διέξοδος τόσο από την πλευρά της καλλιτεχνικής τόνωσης όσο και από την εμπορική της σκοπιά. Η νέα πρακτική έρχεται να διαμορφώσει ένα πλαίσιο καταλυτικής σημασίας για την σύγχρονη τέχνη καθώς προσφέρει "βήμα" σε καλλιτέχνες κάθε είδους, από χώρες δεύτερης και τρίτης "ταχύτητας", να παρουσιάσουν το έργο τους σε κοινό μεγαλύτερου αριθμητικού μεγέθους και εντέλει διαφορετικών πολιτισμικών επιδράσεων. Δίνεται η ευκαιρία ως εκ τούτου να διαδράσει το έργο σε περιβάλλον ανοίκειο, όπου θα δοκιμάσει τις πιθανότητές του γιά ενσωμάτωση, σύγκρουση ή αποδοχή. Τα οφέλη από κάθε άποψη και για όλους τους εμπλεκόμενους παράγοντες είναι σημαντικά και ποικίλα. Η αλληλεπίδραση, αυτό το θεμελιώδες δούναι και λαβείν μεταξύ των ανθρώπων της τέχνης, αλλά και η συνακόλουθη πρόσμιξη μορφών, θεμάτων και τεχνοτροπιών, αποτελούν κυρίαρχο σκοπό, αρκεί να γίνεται σεβαστή η ιδιαίτερη και ξεχωριστή ταυτότητα και τα χαρακτηριστικά του "άλλου". Εδώ πρέπει να μπούν τα πραγματικά όρια που θα προφυλάξουν τόσο τους καλλιτέχνες όσο και το κοινό που κατά μια έννοια υποδέχεται το νέο, το εξωτικό, από παρερμηνείες.Θα πρέπει δηλαδή να διαφυλαχθεί η ταυτότητα των εκθεμάτων και των ιδιαίτερων πολιτιστικών τους φορτίων από,σκόπιμες ή μη, στρεβλώσεις του περιεχομένου τους αλλά και να προδηλωθούν οι συγκείμενες περιβαλλοντικές δομές της προέλευσης τους.